Week 8!

Een super gave maar vermoeiende week...
En extra veel foto's!!


In deze week hadden we van alles en nog wat ingepland. Dus op volgorde van dag op dag:

Maandag, 4 augustus
Vandaag niet echt een speciale dag gehad. Stage gelopen en daarna naar huis gegaan voor de normale routine. Wel waren we door een andere groep Nederlandse staigeres
uitgenodigd om een feest met groot vuurwerk in Lija te vieren. We kregen ook te horen dat iemand onze stagebegeleidster had uitgenodigd. Grappig maar wel een beetje
ongemakkelijk.

Dinsdag, 5 augustus
Eerst natuurlijk stage gehad. Daarna snel naar huis gegaan om ons klaar te maken voor het feest. We hebben de bus richting Lija gepakt, wat eerst drie kwartier rijden was.
In Lija zijn we de groep tegengekomen en hebben we wat gedronken op het dakterras van hun huis. Van uit daar hebben we het vuurwerk mooi kunnen zien en dat was echt
te gek. In iedergeval veel beter dan die troep in Nederland. Ook zat onze stagebegeleidster op het dakterras met een andere leidster van het zwembad. En inderdaad, dat
was ongemakkelijk. Ze, althans, een ervan was denk ik dronken en zat wat te grappen. Was wel grappig.
Toen ze naar huis waren gegaan hebben wij de benen genomen om het grondvuurwerk te bewonderen. Zoiets eigenlijk nog nooit gezien en het was echt super vet. Ze staken het aan,
en het begon te fikken, te draaien en te bewegen, mensen stonden kei dichtbij en overal hingen stroomkabels. Eigenlijk gewoon gevaarlijk maar super om er een keer bij te
zijn. (Zie foto's)
Hierna hebben Linda en ik nog even gewacht in het huis van het groepje totdat de taxi arriveerde.

Woensdag, 6 augustus
Lekker weer een dagje vrij gehad. En zover ik weet hebben we op deze dag eigenlijk niks bijzonders gedaan. Alleen wat voorbereidingen getroffen op de komst van
mijn ouders. Zoals adres hotel, routes en activiteiten plannen. Voor de rest was het wel een rustig dagje.

Donderdag, 7 augustus
Laatste stagedag want vrijdag heb ik vrij gevaagd om mijn ouders op te wachten bij het hotel. Op stage niets anders dan normaal gedaan. Ook foto's genomen van het
Nederlands groepje omdat wij hen vandaag voor het laatst zagen. Op stage dan. We hebben nog een avond uitgaan gepland in Paceville.
Na stage snel naar de kapper geweest en verder niets bijzonders gedaan.

Vrijdag, 8 augustus
Zet je leesbril maar op want nu komen er lange verhalen ghehe.

Na 8 weken zag ik eindelijk mijn ouders weer! We hadden vandaag gepland om naar The Blue Lagoon te gaan. Waar ze ook daadwerkelijk de oude film The Blue Lagoon hebben
opgenomen. Scenes ervan dan, niet heel de film. Voor we daar naar toe gingen heb ik mijn ouders natuurlijk nog moeten ophalen. Linda en ik hebben ze opgewacht voor het hotel
waar ze zaten. Wij zaten daar te wachten, totdat mijn pa smst dat het nog 2 kilometer was. Ze waren er bijna dus. Opeens zegt Linda, terwijl we op het stoepje zitten,
'Daar komen ze aan denk ik!'
En ja hoor, het busje was geariveerd. Terwijl ik keek zag ik twee kopjes in dat busje omhoog steken, mijn ouders. Was echt even een All You Need Is Love momentje haha.
Snel ingecheckt, omgekleed en gelijk met de bus naar The Blue Lagoon. Ondertussen heb ik me kop geen 5 minuten stil gehouden. Moest even 8 weken in een dag vertellen haha.
Aangekomen bij de ferries(boten) waren we opgestapt en waren we van het Eiland Malta naar het Eiland Comino gevaren, waar The Blue Lagoon is. En ik snap zeker wel
dat het The BLue Lagoon is genoemd. Het water is zó blauw, dat je de bodem haarschep ziet. Heel erg vergelijkbaar met zwembad-water. Ook in het water zie je alles onder je, zelfs de
vissen wanneer die er zwemmen. Alleen is het er gewoon te druk. Waar je kan liggen en zitten is het gewoon niet zo heel groot, en ze blijven er maar mensen neerdroppen met de
de boot todat het een grote mierenhoop word. Verder was het echt top.
Ook de terugreis met de boot kwamen we met de boot dicht langs de rotsen en dat is echt super vet. Zo mooi en ook het water is er super blauw.
Bij de ferries hadden we een andere bus dan Linda gepakt, die terug naar het appartement ging en ik ben met mijn ouders verder naar Bugibba en Qawra gegaan, waar ze
zaten. Daar hebben we gegeten, gepraat en gelachen. Alleen, toen ik naar huis wilde hadden we wat problemen met die schijtbussen hier.
Allereerst kwamen er twee bussen niet opdagen, reed er een door omdat hij te vol is, kwam de volgende niet opdagen en reed de allerlaatste bus BIJNA door maar stopte 10
meter verder toch zodat ik kon instappen. Scheelde niks. Maar had anders dan gewoon bij me ouders geslapen.

Zaterdag, 9 augustus
Vandaag hadden we Valetta op het programma. De hoofdstad van Malta.
Eerst, omdat ik zeker wilde dat het niet fout zou gaan, ben ik met de bus helemaal naar Bugibba gegaan om mijn ouders op te halen, en ben vervolgens weer met de bus terug
richting Sliema gegaan, Linda opgepikt en doorgereden naar Valetta. En daar was het prachtig.
Je komt gelijk terecht in de Republic Street, waar de meeste winkels zich bevinden. Duren en goedkopen winkels. Overal een beetje wezen kijken en opzoek geweest naar St.
Johns Cathedraal. Deze Cathedraal staat bekend om de binnekant waar bijna alles van bladgoud is. Eerst natuurlijk entree betalen, en we konden naar binnen.
Het was echt te gek. De muren die je kon aanraken waren natuurlijk gerestaureerd en niet meer van echt goud, maar wat hoger, waar je net niet bijkon, tot aan het plafon
zag je echt bladgoud. Het is echt indrukwekkend en zeker de moeite waar om eens te bezichtigen.
Na de kerk zijn we verder gelopen naar het einde van Valetta. Daar hebben we wat mooie foto's geschoten bij het fort, een grote bel en een tuin. Daarna zijn we verder gaan
lopen in de Republic Street, wat gedronken op het terras en gegeten bij de Macdonalds.
Na Valetta had ik mijn ouders meegenomen naar ons appartement, daar kwamen we toch langs opweg terug naar Bugibba en Qawra. Wat gedronken, alles laten zien en weer de bus
gepakt richting het hotel van mijn ouders. Deze keer ging Linda wel mee.
Bij het hotel hebben we gezwommen, wat eigenlijk niet mocht, maar ach. Daarna opgefrist en weer lekker gegeten!
Na het eten richting huis gegaan en snel gaan slapen.

Zondag, 10 augustus
Weer vroeg uit de veren! Ik was echt helemaal gebroken. Maar vandaag een super vette activiteit: Met dolfijnen zwemmen! Eerst weer met Linda afgereisd naar Bugibba, ouders
opgehaald en terug de bus naar het Water en dierenpark. We hadden van te voren niet geboekt dus moesten wachten tot 15:45. En we waren er al rond 09:15. Oei.
Eerst even naar het strandje gelopen, even afgekoeld en weer terug gelopen naar het park. Verspreid over de dag waren er wel drie showen te bewonderen. Een Vogelshow,
waar alle 6 vogels ouder waren dan ik.... De oudste vogel was een grote rood-blauwe papegaai van 55 jaar oud. En ze waren echt groot. Vergelijkbaar met de piraten
papegaaien.
Daarna hebben we de zeeleeuwenshow bewonderd. Niet heel spectaculair, gewoon leuke kunstjes en trucjes, daarna was het weer klaar. Wel zielig hoe ze de dieren onderhouden.
Het zal best wel goed zijn, anders overleven die het daar echt niet, maar de verblijfplaatsen waren gewoon te klein naar onze mening.
Op de laatste show, de dolfijnen show, moesten we even wachten. In de tussentijd hebben we het reptielenhuis bezocht met super gave beesten. Een grote slank, een dinosaurus
achtige hagedis, een vogelspin een enorme millipede(zoek maar op google) en andere gekke beesten. Daarna wat gedronken en naar de dolfijnenshow gegaan. Linda helemaal
blij als een klein kind, mijn moeder zenuwachtig, mijn pa zwemt niet met vissen(hij heeft liever een goudvis zegt hij) en ik was meer neutraal. De show was eerlijk
gezegd heel indrukwekkend. Wat dolfijnen wel niet kunnen en begrijpen is gek. Het zijn echt heel slimme dieren.
Na de show weer wat gedronken, en toen was het zover. Het zwemmen met de dolfijnen!
Linda viel bijna flauw omdat ze zo enthousiast was, mijn ma die hield het niet meer van de zenuwen want die is bang dat ze verzuipte en ik was nog steeds neutraal.

We kregen pakken aan en we konden naar het terratorium van de dolfijnen. Allereerst liet de trainster de dolfijn onders ons zwemmen waarmee je met een duikbril onder
water kon kijken. Daarna liet ze de dolfijn langs ons zwemmen waar je hem helemaal kon aanraken van top tot staart. Met uitzondering van de ogen, mond en blaasgat
natuurlijk. Een dolfijn voelt helemaal niet glibberig aan, maar juist stug en heel zacht. En ik moet toegeven, op dat moment vond ik het echt super vet!
De dolfijn zwom misschien 2 centimeter van je af. Net niet tegen je aan. Kreeg ook tot twee keer toe zijn staart tussen mijn benen. Dat hebben de anderen ook wel geweten,
omdat het pijn deed haha. Na deze oefening heeft de trainster ons gebaren geleerd die je moest maken wanneer de dolfijn naar je toekwam. Doormiddel van het gebaar liet je de
dolfijn een kunstje doen. Echt gaaf dat hij gewoon naar je luisterst. Ookal is het gebaar dat je maar nog zo klein, hij(of zij) begrijpt het gewoon en voert het uit. Het
zijn trouwens wel eigenwijze beesten want soms luisterde hij dus echt niet. Hierna mochten we er een voor een mee op de foto. Een ervaring die voor altijd werd vastgelegd.
Awesome!

Hierna is Linda weer naar huis gegaan en heb ik de laatste avond met mijn ouders doorgebracht. Gegeten, gedronken en gelachen. Toen moest ik weer terug naar huis.




Eigenlijk stop ik bij zondag, maar maandag ochtend hoort er voor deze keer even bij.

Maandag, 11 augustus 06:00 tot 08:05
Super vroeg, maar dan ook verdomd vroeg met de bus naar het vliegveld gereden om mijn ouders uit te zwaaien. We hebben eerst wat capppuchino gedronken voordat ze het
vliegtuig instapte. Het was trouwens wel raar om op het vliegveld te zijn. Ik kreeg even het gevoel alsof ik al naar huis ging. Jammer maar helaas ging ik niet, maar mijn
ouder wel. Het wast tijd en mijn ouders moesten boarden, dus tijd voor afscheid.
Afscheid genomen en daar gingen mijn ouders. Het was nu eigenlijk echt precies andersom dan 2 maanden geleden op schiphol. Wanneer ze uit het zicht verdwenen waren,
liep ik met mijn boodschappen tas ( Ja ja, boodschappen op deze vroeger ochtend moest nodig gebeuren. men brood was op.) richting de bussen. Voor mij gaat het
avontuur nog even door. 5 weken om precies te zijn, daarna mag ook ik door die poorten, met het vliegtuig richting Nederland. Tot over 5 weken mam en pap!


Volgende week, deze week, eigenlijk nog niks op de planning staan. Volgende week zondag weer een nieuw verhaal!

Ciao!