Dag 93! Home
Door: Kevin
Blijf op de hoogte en volg kevin
14 September 2014 | Malta, Sliema
Het avontuur is voorbij en afgesloten.
Vroeg in de ochtend, om 04:30, werden we opgehaald door een taxi in ons appartement in malta. Spullen mee naar beneden gedragen en afscheid genomen van onze appartement bewoners.
In de taxi reden we een bekende route naar het vliegveld via Valetta. We zagen, voor de laatste keer, alle bekende stukken en plekken in Malta.
Aangekomen op het vliegveld moesten we een super lange rij trotseren. Allemaal stonden zij voor de incheckbalie van AirMalta. We hadden nog 2,5 uur de tijd voordat we zouden gaan boarden. Ik zag het al krap worden. Gelukkig gingen er na 10 minuten extra 4 balie's open, waardoor we ineens helemaal vooraan stonden. ideaal! Zo hadden we ineens 2,5 uur de tijd om rond te lopen, te eten en winkels te kijken.
Het vliegveld van Malta stelde niet echt veel voor. Het is klein, maar toch hebben ze redelijk wat winkels. We hebben alleen wat gegeten in een restaurantje en gewacht totdat we konden boarden.
Eenmaal de deuren open gingen, konden we het vliegtuig instappen. Het voelde raar om in het vliegtuig te zitten. Het besef kwam toen pas, dat ik echt naar huis ga en dat het klaar was.
En na een vliegreis van 3 uur, stonden we weer op Nederlandse bodem!
Ik was al redelijk gespannen omdat mijn zus mij had gek gemaakt dat er een fanfare mij op stond te wachten zodra ik binnen in de hal zou arriveren nadat ik mijn koffers zou hebben opgehaald.
Ze had keren erna toegegeven dat het een grap zou zijn, maar wat moest ik nu wel of niet geloven?
Ik met vol spanning door de schuifdeuren naar buiten, en daar stond mijn familie, met spandoek en al. En geen fanfare!! Super leuk!
Toen ik eenmaal thuis kwam, hingen er overal slingers en ballonnen. Super leuk dat ze alles versierd hebben. Er was ook besloten, om als avond eten, een buffetje klaar te maken met allerlei soorten gerechten, die ik echt heel erg lekker vind.
Zodra ik mijn koffer had uitgepakt en mijzelf had opgefrist, was het tijd om te gaan eten!
Kipstoofpotje, goulash, slastampot, zuurkooltaart,gevulde paprika, friet en rijst. De raarste combinatie die ik ooit heb gegeten, en veruit het lekkerst! Het was letterlijk een feestmaaltijd, vooral na 3 maanden Maltees eten en zelf koken.
Wat betreft de Suprise Party die in diezelfde avond was, ik heb er niks van zien aankomen. Alhoewel er overal hints te zien waren, was ik te moe en te suf om erover na te denken en te achterhalen wat er nu eigenlijk aan de hand was.
Het begon allemaal in Malta. Cynthia probeerde mij mee uit eten te krijgen, zodat ik weg was en iedereen hier het feestje kon voorbereiden. Maar ik wilde helemaal niet weg. Ze heeft gesmeekt, gelogen en ze is boos geweest maar ik heb volgehouden dat ik thuis wilde blijven eten. Dit plan was dus eigenlijk al mislukt. Echt kort erna stuurde mijn zus me een berichtje, of ik dan wel s'avonds mee kwam naar haar huisje om de nieuwe T.V. te 'bekijken'.
"Ja natuurlijk!" Antwoordde ik. Dus ze hadden me op dat moment al beet. En ik zat nog wel in Malta!
Thuis, in Roosendaal, waren de hints niet eens op twee handen te tellen:
Er stond een koelkast in de tuin. Maar er stond ook een Barbecue. Ik dacht: "Die hebben hier pas gebarbecued, daarom staat vast die koelkast buiten.
Boven was mijn pa bezig om een bouwlamp te installeren die op de partytent richtte. Het moest er zijn om s'avonds licht te creëren. En nog wist ik niet wat er komen zou. Ik dacht dat we gewoon wat gingen drinken met de familie.
Ik moest me eigen verplicht omkleden, want ik had wat slome joggingskleren aan. Toen ik even later weer, met wat nettere, joggingskleding beneden kwam, was mijn mam nog steeds niet tevreden. Maar ze ging ermee akkoord, anders zou ze argwaan opwekken. En ik had nog steeds niets door!
Eenmaal in het huis van mijn zus, waren mijn zus en Iskander zich aan het omkleden en opmaken. Mijn zus had de smoes dat ze foto's moest maken. Oke! Iskander had de smoes dat hij s'avonds misschien uit zou gaan. Hij vroeg mij, serieus gevraagd, om mee uit te gaan. Hierdoor geloofde ik het alleen maar meer en was ik weer te suf om er verder over na te gaan denken.
Mijn zus, Jaleesa, moest meer tijd rekken, dus liet mij het spel Tekken zien op de playstation 3. Ik beantwoorde dat ik niet per se hoefde te spelen. Het kwam niet uit, want ze moest tijd rekken. Melissa, die mee was, sprong er snel in en zij dat zij juist wel wilde spelen.
"Oke." antwoordde ik. "Geef mij ook maar een controller, dan wil ik ook wel spelen". En ze hadden me weer dik beet en ze hebben tijd kunnen rekken.
Op de weg naar huis, zag ik twee fietsen voor ons huis staan. Ik vroeg in het algemeen van wie die fietsen waren. Mijn zus antwoordde dat die van Deborah en Mark waren. Die wonen aan het einde van de straat?! Maar ik heb ergens opgevangen dat ze moesten trainen. Misschien zouden ze dan wel vanaf de training hier naar toe zijn gefietst.
Ik heb er dus wel degelijk over na gedacht! Maar zat gewoon helemaal in de verkeerde richting!
Toen ik binnen kwam, liep ik naar de keuken. Onwetend dat er al een heel feest gaande was in de achtertuin. Maar ik was moe, en suf, dus ik zag het gewoon echt niet!
Maar ik hoorde lawaai...Ik keek naar rechts, door het raam en toen zag ik het pas! Ik sloeg mijn hadden voor mijn ogen en ik kon het niet geloven! Toen ik naar buiten liep, en iedereen "Suprise!" riep, kreeg ik het wel een beetje warm en werd ik nog suffer.
Stond ik daar. Moe, suf, in mijn joggingskleren, petje op en op men badslippers. Maar het was wel echt leuk. En het was zeker een grote verassing!
De avond was geweldig. Ik wil echt iedereen bedanken die eraan hebben meegeholpen, en die er die avond waren om mee te feesten! Ik had dit nooit zien aankomen en het was echt een Suprise Party!
De drie maanden stage in Malta is nu, op deze manier, volledig afgesloten. Een mooie periode, waarop ik met trots kan terug kijken. Ik heb in Malta geleerd, gelachen, ik ben triest geweest, blij geweest, ik wilde blijven, ik wilde naar huis, ik heb gefeest, ik heb gewerkt, ik heb mooie dingen gezien, ik heb gereisd, maar alles boven alles, ik heb er geleefd!
Alle email adressen verwijder ik, zodat je niet meer gelinkt bent aan 'Waarbenjij.nu' sinds dit mijn laatste verslag is.
Vroeg in de ochtend, om 04:30, werden we opgehaald door een taxi in ons appartement in malta. Spullen mee naar beneden gedragen en afscheid genomen van onze appartement bewoners.
In de taxi reden we een bekende route naar het vliegveld via Valetta. We zagen, voor de laatste keer, alle bekende stukken en plekken in Malta.
Aangekomen op het vliegveld moesten we een super lange rij trotseren. Allemaal stonden zij voor de incheckbalie van AirMalta. We hadden nog 2,5 uur de tijd voordat we zouden gaan boarden. Ik zag het al krap worden. Gelukkig gingen er na 10 minuten extra 4 balie's open, waardoor we ineens helemaal vooraan stonden. ideaal! Zo hadden we ineens 2,5 uur de tijd om rond te lopen, te eten en winkels te kijken.
Het vliegveld van Malta stelde niet echt veel voor. Het is klein, maar toch hebben ze redelijk wat winkels. We hebben alleen wat gegeten in een restaurantje en gewacht totdat we konden boarden.
Eenmaal de deuren open gingen, konden we het vliegtuig instappen. Het voelde raar om in het vliegtuig te zitten. Het besef kwam toen pas, dat ik echt naar huis ga en dat het klaar was.
En na een vliegreis van 3 uur, stonden we weer op Nederlandse bodem!
Ik was al redelijk gespannen omdat mijn zus mij had gek gemaakt dat er een fanfare mij op stond te wachten zodra ik binnen in de hal zou arriveren nadat ik mijn koffers zou hebben opgehaald.
Ze had keren erna toegegeven dat het een grap zou zijn, maar wat moest ik nu wel of niet geloven?
Ik met vol spanning door de schuifdeuren naar buiten, en daar stond mijn familie, met spandoek en al. En geen fanfare!! Super leuk!
Toen ik eenmaal thuis kwam, hingen er overal slingers en ballonnen. Super leuk dat ze alles versierd hebben. Er was ook besloten, om als avond eten, een buffetje klaar te maken met allerlei soorten gerechten, die ik echt heel erg lekker vind.
Zodra ik mijn koffer had uitgepakt en mijzelf had opgefrist, was het tijd om te gaan eten!
Kipstoofpotje, goulash, slastampot, zuurkooltaart,gevulde paprika, friet en rijst. De raarste combinatie die ik ooit heb gegeten, en veruit het lekkerst! Het was letterlijk een feestmaaltijd, vooral na 3 maanden Maltees eten en zelf koken.
Wat betreft de Suprise Party die in diezelfde avond was, ik heb er niks van zien aankomen. Alhoewel er overal hints te zien waren, was ik te moe en te suf om erover na te denken en te achterhalen wat er nu eigenlijk aan de hand was.
Het begon allemaal in Malta. Cynthia probeerde mij mee uit eten te krijgen, zodat ik weg was en iedereen hier het feestje kon voorbereiden. Maar ik wilde helemaal niet weg. Ze heeft gesmeekt, gelogen en ze is boos geweest maar ik heb volgehouden dat ik thuis wilde blijven eten. Dit plan was dus eigenlijk al mislukt. Echt kort erna stuurde mijn zus me een berichtje, of ik dan wel s'avonds mee kwam naar haar huisje om de nieuwe T.V. te 'bekijken'.
"Ja natuurlijk!" Antwoordde ik. Dus ze hadden me op dat moment al beet. En ik zat nog wel in Malta!
Thuis, in Roosendaal, waren de hints niet eens op twee handen te tellen:
Er stond een koelkast in de tuin. Maar er stond ook een Barbecue. Ik dacht: "Die hebben hier pas gebarbecued, daarom staat vast die koelkast buiten.
Boven was mijn pa bezig om een bouwlamp te installeren die op de partytent richtte. Het moest er zijn om s'avonds licht te creëren. En nog wist ik niet wat er komen zou. Ik dacht dat we gewoon wat gingen drinken met de familie.
Ik moest me eigen verplicht omkleden, want ik had wat slome joggingskleren aan. Toen ik even later weer, met wat nettere, joggingskleding beneden kwam, was mijn mam nog steeds niet tevreden. Maar ze ging ermee akkoord, anders zou ze argwaan opwekken. En ik had nog steeds niets door!
Eenmaal in het huis van mijn zus, waren mijn zus en Iskander zich aan het omkleden en opmaken. Mijn zus had de smoes dat ze foto's moest maken. Oke! Iskander had de smoes dat hij s'avonds misschien uit zou gaan. Hij vroeg mij, serieus gevraagd, om mee uit te gaan. Hierdoor geloofde ik het alleen maar meer en was ik weer te suf om er verder over na te gaan denken.
Mijn zus, Jaleesa, moest meer tijd rekken, dus liet mij het spel Tekken zien op de playstation 3. Ik beantwoorde dat ik niet per se hoefde te spelen. Het kwam niet uit, want ze moest tijd rekken. Melissa, die mee was, sprong er snel in en zij dat zij juist wel wilde spelen.
"Oke." antwoordde ik. "Geef mij ook maar een controller, dan wil ik ook wel spelen". En ze hadden me weer dik beet en ze hebben tijd kunnen rekken.
Op de weg naar huis, zag ik twee fietsen voor ons huis staan. Ik vroeg in het algemeen van wie die fietsen waren. Mijn zus antwoordde dat die van Deborah en Mark waren. Die wonen aan het einde van de straat?! Maar ik heb ergens opgevangen dat ze moesten trainen. Misschien zouden ze dan wel vanaf de training hier naar toe zijn gefietst.
Ik heb er dus wel degelijk over na gedacht! Maar zat gewoon helemaal in de verkeerde richting!
Toen ik binnen kwam, liep ik naar de keuken. Onwetend dat er al een heel feest gaande was in de achtertuin. Maar ik was moe, en suf, dus ik zag het gewoon echt niet!
Maar ik hoorde lawaai...Ik keek naar rechts, door het raam en toen zag ik het pas! Ik sloeg mijn hadden voor mijn ogen en ik kon het niet geloven! Toen ik naar buiten liep, en iedereen "Suprise!" riep, kreeg ik het wel een beetje warm en werd ik nog suffer.
Stond ik daar. Moe, suf, in mijn joggingskleren, petje op en op men badslippers. Maar het was wel echt leuk. En het was zeker een grote verassing!
De avond was geweldig. Ik wil echt iedereen bedanken die eraan hebben meegeholpen, en die er die avond waren om mee te feesten! Ik had dit nooit zien aankomen en het was echt een Suprise Party!
De drie maanden stage in Malta is nu, op deze manier, volledig afgesloten. Een mooie periode, waarop ik met trots kan terug kijken. Ik heb in Malta geleerd, gelachen, ik ben triest geweest, blij geweest, ik wilde blijven, ik wilde naar huis, ik heb gefeest, ik heb gewerkt, ik heb mooie dingen gezien, ik heb gereisd, maar alles boven alles, ik heb er geleefd!
Alle email adressen verwijder ik, zodat je niet meer gelinkt bent aan 'Waarbenjij.nu' sinds dit mijn laatste verslag is.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
